Demokrasi Mücadelesinde Bir Bilim Adamı:
Prof. Dr. Bülent Tanör
 
Aysel Çelikel
Yaşamı boyunca demokrasinin ve insan haklarının gelişmesinde unutulmaz eserleri ve etkileyici kişiliği ile öncülük etmiş olan değerli bilim adamı Prof. Dr. Bülent Tanör için düşünce ve duygularımı anlatmak bana onur veriyor. Bülent Tanör yalnız anılarımızda değil, aynı zamanda ömrünü vakfet­tiği yeri doldurulmaz eserleriyle de yaşıyor. Onu ülkemizin aydınlarına ve genç hukukçularına tanıtmanın bir görev olduğunu düşünüyorum.
Bülent Tanör gençlik yıllarından itibaren İstanbul Hukuk Fakültesi’nin dinamik, üretken gençlerine demokrasinin erdemini, dürüstlüğü, özgüveni öğ­retirken, bilimsel çalışmanın değerini ön planda tutan kişiliği ile kendisini ka­bul ettirmesini bilen bir akademisyen olmuştur. Akademik gelenek ve akade­mik özgürlükler konusunda da kararlı mücadelesi ile herkesi etkilemeyi bil­miştir.
Bülent Tanör’ün Anayasa Hukuku çalışmalarının içinde, Cumhuriyeti­mizin kuruluş felsefesi, Atatürkçülüğün değeri ve anlamını içeren çalışmaları önemli bir yer tutar. O akıllı bir Atatürkçü olarak devrimlerin ülkemizde de­mokrasinin ilk ışıkları olduğunu bilimsel olarak kanıtlayan eserleriyle aydınla­rın gönlünde yer almıştır. Sevgi ve saygı toplamasının bir nedeninin de bu yaklaşımı olduğunu düşünüyorum.
Ben, Bülent Tanör’ü İstanbul Hukuk Fakültesi’ndeki beş yıllık dekanlık görevim sırasında yakından tanıma fırsatı buldum. Gereksiz ve içi boş konuş­malarla zamanını harcamayan, gerekli ve yararlı her çalışma için her zaman hazır olan, gönlü hep kendini gerçekten bağlı hissettiği fakültesi ile beraber olan yaklaşımı ile bulunmaz bir meslektaş olmuştur. Akademik özgürlükler ve gelenekler onun çok önem verdiği değerlerdi. Onar’ın, Sarıca’nın, Tunaya’nın ve diğer hocalarımızın eseri olan İstanbul Hukuk Fakültesi’nin ve “hukuka bağlı yönetim” anlayışının yüceltilmesi onun için bir yaşam felsefesiydi diye düşünüyorum. Bu uğurda verdiği mücadele unutulmayacaktır. Fakültemizin arka arkaya uğradığı darbelere rağmen son ana kadar tek başına uğraş vermiş, sonunda Galatasaray Üniversitesi’nin içtenlikli davetini kabul etmek zorunda kalmıştır.
Hukuk fakültesi’nin 1998’den sonra uğradığı haksızlıklar, ve yapılan hu­kuksuz işlemler için mücadelesini yargı yolu ile de devam ettirmiştir. Sonu gelmez soruşturmalar ve hasta yatağından kalkarak savcılığa ifade vermek için adliyeye gidişleri aslında onu yormamış, mücadelesinden vazgeçirmemişti. Rektörlükçe Anayasa Kürsüsü’ne yapılan hukuksuz atamaya karşı açtığı iptal davasının, Bülent’in aramızdan ayrılmasından sonra onun haklılığını tescil eden biçimde sonuçlanması, başta sevgili eşi Öget Öktem Tanör olmak üzere üniversite camiasını onurlandırmıştır. Bülent Tanör gençliğe ölümünden sonra dahi, hukukun üstünlüğünün tek çıkar yol olduğu dersini vermiş olmanın onu­runu taşıyacaktır.
Sözlerimi kendisi ile ilgili bir anım ile bitirmek istiyorum. 1995 yılından itibaren hukuk fakültemizi kazanmış olan birinci sınıf öğrencilerine hukukun önemi ve geçmişten gelen üstün özellikleri taşıyan hukuk fakültemizle ilgili sohbet toplantısı yapma konusunda bir gelenek oluşturmuştuk.
Bu gelenek bu gün de devam etmektedir. O yıl dekan olarak ben ve Bü­lent birer konuşma yapacaktık. İnandırıcı ve açık ifadesi ile birey ve toplum için demokrasinin değerini ve gelişim sürecini anlatırken şu benzetmeyi yap­mıştı. Batıda demokrasinin gelişmesinde çok sesli müziğin etkisinin olabilece­ğini düşündüğünü, farklı seslerin bir uyum içinde birleşerek güzel bir müzik oluşturma alışkanlığının demokrasi ile yakın bağlantısı olduğunu söylüyordu. Bu benzetme benim ilk defa duyduğum ve katıldığım ilginç bir tespitti. O gün öğrencilerin sevgi dolu alkışlarıyla salondan ayrılmıştık.
Bülent Tanör’ün eşi olmak kolay bir olay değildi. Sevgili dostumuz bu sıfatı onurla taşıdı. Öget bu gün de Bülent’le beraber yaşıyor. Onun için yine eskisi gibi mutlu diye düşünüyorum.
Bir öğretim üyesi ve bir vatandaş olarak görevini hakkını vererek yerine getiren sevgili Bülent Tanör’e bir vatandaş ve bir hukukçu olarak şükranlarımı sunmak istiyorum.