Kaç Bülent Tanör'ümüz var ki!

Hakkı Devrim
Yakın akrabanız, arkadaşınız olmayan biri bu kadar sevilebilir mi?
Hastalığını öğreneli beri, Bülent Tanör her hatırıma geldiğinde içim tit¬redi. Sormaya korkuyordum telefonu açıp da Öget Hanım'a, nasılsınız, Bülent Bey nasıl diye?
İki gün önce gene aklımdaydı. Gene bir konuda bilgi almak için. - Cum¬hurbaşkanı'nın «kamusal alan» dediğinden maksadı sizce nedir, diye sormak için.
Hastalığı da dahil, eşini, bize onun haberlerini, varsa şikâyetlerini söy¬lemekten men ettiğini biliyorum.
Tarife dilimin yetmeyeceği bir asil ruhtan söz ediyorum size, onu anlata¬bilmekten aciz hissediyorum kendimi.
Bir insanı, ona fazla sokulamasanız da bu kadar sevmenin mümkün ol¬duğunu, küçük kardeşim yaşındaki Bülent Bey sayesinde öğrendim ben. Bir dostunuzun, insan ve bilim adamı olarak sizde böylesine bir saygı ve sevgi uyandırabileceğini hissetmenin mutluluğunu onun sayesinde yaşadım.
Bu toplumdan nefret ettiğim anlar olduysa, büyük kısmı mutlaka, ona hak ettiği itibarın gösterilmediğini, haksız muamelelere maruz bırakıldığını düşündüğüm zamanlar olmuştur. Yazık ki üniversite çevrelerinde...
Bülent Tanör'le 1970'li yılların başında tanıştık. Sanırım, Adnan Benk sayesinde. Ansiklopedicilik yıllarımızdı. 12 Mart'ta henüz değil, ama 12 Eylül darbesini yediklerinde, onun için de ayrıca üzülecek kadar tanıdığımdı. Hu¬kuk'tan 1963'te mezun, bizden 12 yıl sonra.
Fransa ve İsviçre üniversitelerinde hocalık yaptı (1983-1986). İstanbul Hukuk Fakültesi'ne 1990'da dönebilmişti.
Tanör değerinde hukukçular, onun saflığında ve bağımsızlığında bilim adamları, gerçek demokrasilerin sarsılmaz temel taşlarıdır. Binada bir zaaf hissediyorsanız eğer, bilin ki bu tür taşların değerini bilemediğiniz içindir.
Sefil hesap ve muameleleriyle hastalık yıllarında bile onu üzenleri, eleş¬tirmekle kalmayarak, saldırıp parçalamak ihtiyacı duyuşumun sebebi, eşini zor bulacağımı iyi bildiğim dostumun, cevap vermeye tenezzül etmeyen soylulu¬ğuydu.
Nur içinde yatsın!
Onu seven, sayan, bu az bulunur insanın değerini bilen herkes, benim de sevgilim. Hepsinin başı sağ olsun! Hepimizin...
Dara düştüğümde, bir telefona davranma şansımı daha kaybettim. Dünya daha da tenhalaştı...